2018
Drie weken geleden ben ik teruggekomen uit Tanzania na een fantastische periode van 8 weken in Dar es Salaam.
Hier heb ik stage gelopen op de afdeling algemene en gastro-intestinale chirurgie van het nationaal ziekenhuis.
Op de eerste dag in het ziekenhuis werd mij één van de chirurgen toegewezen als begeleider, zodat ik een vast aanspreekpunt had tijdens deze stage.
Ook de andere artsen waren erg vriendelijk en probeerden me als 6e jaars altijd te betrekken bij de dagelijkse praktijk.
Ze boden me veel vrijheid om een eigen dagindeling te kiezen, waarbij ik naar één van de afdelingen kon voor de dagelijkse visite, naar de polikliniek of naar OK.
Bovendien waren er altijd veel lokale studenten aanwezig, die graag uitleg gaven over de gang van zaken in het ziekenhuis.
Ondanks de Swahili lessen, die in het huis twee keer per week werden aangeboden door work the world (met bovendien een erg aardige docent!), was ik niet in staat een degelijke anamnese af te nemen in het Swahili.
Aangezien vrijwel geen enkele patiënt ook maar een woord Engels sprak, was rechtstreeks patiëntencontact dus erg lastig. Gelukkig waren de Tanzaniaanse studenten altijd bereid om te vertalen, waardoor ik wel in staat was ‘zelf’ patiënten te ondervragen en te onderzoeken.
De visites, de overdrachten en het contact tussen het personeel vonden over het algemeen in het Engels plaats. Bovendien waren de patiëntendossiers volledig in het Engels geschreven. Hierdoor was een actieve participatie mogelijk.
Het meest indrukwekkende tijdens deze stage was voor mij het stadium van ziekte waarin patiënten zich presenteerden. Patiënten raadpleegden vaak pas een arts wanneer alleen nog een palliatief beleid mogelijk was.
Zo heb ik patiënten gezien met (gemetastaseerde) mammacarcinomen die reeds ulcereerde, met oesophaguscarcinomen waarbij slikken niet eens meer mogelijk was en met diabetische wonden tot op het bot.
Bovendien had een aantal patiënten een extra-pulmonale vorm van tuberculose (TB peritonitis) welke ik in Nederland nog nooit gezien had.
De stadia en toestand waarin patiënten zich bevonden waren enorm indrukwekkend en onvoorstelbaar voor Nederlandse begrippen.
Zelfs verlichting van klachten, wat we in Nederland in zulke situaties zouden nastreven, was vaak niet mogelijk door financiële tekortkomingen van de patiënt.
Gedurende de stage verbleef ik in het work the world huis in Dar es Salaam.
Dit was een groot huis met verschillende bijgebouwtjes waar zo’n 25-35 studenten verbleven.
Het was erg fijn om na een dag in het ziekenhuis daar ‘thuis’ te komen tussen alle andere internationale studenten, die hetzelfde zagen overdag.
Er werd veel samen gedaan (safari, Zanzibar, wekelijkse barbecue etc.), waardoor je iedereen erg goed leerde kennen.
Bovendien waren de medewerkers van work the world erg aardig en geïnteresseerd in je ervaringen en waren ze altijd bereikbaar voor vragen of een gesprek.
Door de goede organisatie van work the world (vooraf maar zeker ook door het personeel op locatie) heb ik een geweldige, onbezorgde stage gehad!
Kwa Heri!
