Ons Work the World huis staat in Kandy, de tweede stad van het land, genesteld in de heuvels van Sri Lanka. Tempels vind je hier in overvloed, waaronder de tempel waarin een tand van Buddha wordt bewaard. Een bijzondere stad dus, met een grote spirituele geest. We bespreken vast wat gewoontes, zodat je een beetje bent voorbereid op de cultuurshock in dit prachtige land.
De verdeling tussen Boeddhistisch (vooral Sinhalesen) en Hindoeïstisch (Tamils) in Sri Lanka is belangrijk. Het grootste deel van het land is Boeddhistisch Sinhalees en we hebben het dan ook over de Sinhalese gewoontes in deze blog.
Gebruiken
Het is hier, net als in Nepal en de Filipijnen, van belang om je voeten nooit te richten op andere mensen (daarom moet je waarschijnlijk met gekruiste benen zitten als je tegenover een monnik zit).
Raak geen voedsel aan dat andere mensen misschien nog gaan eten. Een tweede of derde portie bestellen is beter dan direct beginnen met een enorm bord vol eten.
Als je zonder bestek eet, eet dan bij voorkeur met je rechterhand. Met je linkerhand is ook geaccepteerd, maar vermijd eten met beide handen.
Buiten de steden van Sri Lanka is het beter om gewone shirts of blousjes te dragen. Dat is beter dan T-shirts. Dit is trouwens niet alleen zo in Sri Lanka – gewone shirts geven een nettere, meer respectvolle indruk, waar je ook bent. Voor vrouwen is het belangrijk om de schouders te bedekken en een rok/jurk over de knieeën te dragen.
Als je iemand een cadeau geeft, geef je deze met beide handen. Op deze manier geef je het cadeau met meer vrijheid en respect.
Als je wordt uitgenodigd om te komen eten, zal de familie zelf meestal niet aan tafel aanschuiven. Ze zullen jou eerst laten eten – om aansluitend zelf te gaan eten.
‘Poya’ is de dag van de volle maan en zo’n beetje de boeddhistische versie van onze zondag. Op poya ga je bij voorkeur in wit gekleed, ga je naar de tempel om bloemen of eten te offeren, zijn winkels gesloten en is het nuttigen van alcohol uit den boze. Toch staan er de dag vóór Poya lange rijen bij de drankwinkels…
Verjaardagen worden traditioneel op Sri Lanka minder uitgebreid gevierd. Wel wordt er jaarlijks uitgebreid stilgestaan bij de dag van overlijden van een naaste. Op zo’n ‘almsgiving’ worden er (minimaal) 4 monniken uitgenodigd die dan een hele nacht chants zingen. De ochtend erop worden de monniken gevoerd met het eten dat familie en vrienden hebben verzameld. Vervolgens eten de gasten het overgebleven eten (en dat is normaal heel veel).
Begroetingen
‘Ayubowan’ is de Sinhalese begroeting voor het ‘Namaste’ gebaar. ‘Namaste’ betekent “Ik zie de God in jou” en het gebaar wordt gemaakt door de handen tegen elkaar te leggen, als in een gebed. ‘Ayubowan’ betekent ‘ik wens je een goede gezondheid toe’. Het is een formele groet (die wel erg gewaardeerd wordt); de meeste mensen zeggen gewoon ‘hello’.
‘Mahataya’ betekent ’echtgenoot’.
‘Nona’ komt overeen met ‘echtgenote’. Ook al ben je geen familie, als je naaste vrienden bent, noem je elkaar al gauw broer (balé) of zus (aka).
De hoofdgebaren voor ‘ja’ en ‘nee’ zijn, in tegenstelling tot India, niet omgekeerd. Lekker makkelijk dus. De befaamde ‘headwobble’ betekent zoiets als ‘ik begrijp het’ of ‘ok’.
Hoewel het aantal toeristen op Sri Lanka heel snel stijgt, vinden de locals het nog steeds erg leuk als je een paar woorden Sinhalees spreekt. Kijk op de website lazybutsmartsinhala.com voor een mooi en compleet overzicht.
Als je respect wilt tonen aan je (groot)ouders, dan ga je bij het afscheid nemen op de knieeën, kus je in je handen, en leg je vervolgens je handen op hun voeten.
Benieuwd naar het land van deze gebruiken en begroetingen? Lees dan meer over onze medische stage (of 'vrijwilligerswerk') in Sri Lanka. Ayubowan!
